Pieter Claesz
Pieter Claesz leefde in de zeventiende eeuw, ook wel de Hollandse ‘Gouden Eeuw’. Hij leefde van 1596 tot 1661 en hij is geboren in Berchem, een klein plaatsje in de buurt van Antwerpen. Op jonge leeftijd verhuisde hij naar Haarlem, waar hij zich vestigt om te schilderen. Rond deze tijd was er een grote bloeiende kunstmarkt en enorme welvaart. Veel Nederlanders wilden kunst in hun huis hebben, waardoor ook veel kunst werd geproduceerd. Er waren veel verschillende genres waarin geschilderd werd, zo schilderde Claesz vooral vanitas-stillevens. Hierin was hij gespecialiseerd, maar hij schilderde ook vaak pronkstukken met veel zilver en goud. Zijn zoon, die ook schilder werd, was gespecialiseerd in landschapsschilderijen.
Pieter Claesz was aangesloten bij het Lucasgilde. Een gilde is een beroepsgroep met mensen die allemaal hetzelfde werk doen als jou. Gildes kwamen voor tot in de achttiende eeuw. In een gilde kon kennis en ervaring worden verspreidt. Ook was de gilde de plek waar je werd opgeleid tot je beroep. Samen met zijn vriend Willem Claesz Heda was Pieter Claesz belangrijke vertegenwoordiger van de Haarlemse school.
Claesz schilderde aan het begin van zijn carrière met iets meer kleur, maar aan het eind schilderde hij vooral in donkere tinten en tertiaire kleuren, zoals kenmerkend voor vanitas-stillevens. Ook schilderde hij in het begin meer van bovenaf en in zijn latere jaren schilderde hij vanaf een lager perspectief.
Pieter Claesz was aangesloten bij het Lucasgilde. Een gilde is een beroepsgroep met mensen die allemaal hetzelfde werk doen als jou. Gildes kwamen voor tot in de achttiende eeuw. In een gilde kon kennis en ervaring worden verspreidt. Ook was de gilde de plek waar je werd opgeleid tot je beroep. Samen met zijn vriend Willem Claesz Heda was Pieter Claesz belangrijke vertegenwoordiger van de Haarlemse school.
Claesz schilderde aan het begin van zijn carrière met iets meer kleur, maar aan het eind schilderde hij vooral in donkere tinten en tertiaire kleuren, zoals kenmerkend voor vanitas-stillevens. Ook schilderde hij in het begin meer van bovenaf en in zijn latere jaren schilderde hij vanaf een lager perspectief.
Pieter Claesz, Vanitassestilleven met de Doornuittrekker, 1628
Dit werk van Pieter Claesz is een vanitas-stilleven. Dit is te zien aan de kenmerkende donkere onverzadigde kleuren en enkele afgebeelde elementen. Zo staan het doodshoofd en de botten voor de dood en ook het lege wijnglas symboliseert de vergankelijkheid van het leven. Vanitasse-stillevens symboliseren dat alles voorbij gaat, ook wel Momenti Mori: Gedenk te Sterven. De vanitasse-symobliek is dat het leven voorbij gaat en alles schijnbaar belangrijk is. Zo zouden mensen niet heel materialistisch moeten worden, maar focussen op het nu en zich als goede Christene gedragen.
Andere afgebeelde voorwerpen laten zien dat dit de werkplaats is van een geletterde schilder. Zo is een boek met schetsen te zien, muziekinstrumenten, boeken, een pen en nog meer. De Doornuittrekker, het beeld op de tafel, is een gipsen versie van ‘Lo Spinario’ een beeld uit de romeinse oudheid. Dit beeld wordt als meesterwerk beschouwd en dit verwijst ernaar dat de schilder van dit atelier, zeer geletterd is. Het harnas en opwindbare horloge verwijzen naar de welvaart. Het horloge dat opgewonden moet worden, symboliseert ook nog eens de tijd en dat deze voorbij gaat, wat bijdraagt aan de vanitasse-symboliek. Dit doek is met olieverf geschilderd, een veelgebruikt medium in de zeventiende eeuw.
Ellis 2022
Dit werk van Pieter Claesz is een vanitas-stilleven. Dit is te zien aan de kenmerkende donkere onverzadigde kleuren en enkele afgebeelde elementen. Zo staan het doodshoofd en de botten voor de dood en ook het lege wijnglas symboliseert de vergankelijkheid van het leven. Vanitasse-stillevens symboliseren dat alles voorbij gaat, ook wel Momenti Mori: Gedenk te Sterven. De vanitasse-symobliek is dat het leven voorbij gaat en alles schijnbaar belangrijk is. Zo zouden mensen niet heel materialistisch moeten worden, maar focussen op het nu en zich als goede Christene gedragen.
Andere afgebeelde voorwerpen laten zien dat dit de werkplaats is van een geletterde schilder. Zo is een boek met schetsen te zien, muziekinstrumenten, boeken, een pen en nog meer. De Doornuittrekker, het beeld op de tafel, is een gipsen versie van ‘Lo Spinario’ een beeld uit de romeinse oudheid. Dit beeld wordt als meesterwerk beschouwd en dit verwijst ernaar dat de schilder van dit atelier, zeer geletterd is. Het harnas en opwindbare horloge verwijzen naar de welvaart. Het horloge dat opgewonden moet worden, symboliseert ook nog eens de tijd en dat deze voorbij gaat, wat bijdraagt aan de vanitasse-symboliek. Dit doek is met olieverf geschilderd, een veelgebruikt medium in de zeventiende eeuw.
Ellis 2022