Anton Heyboer
Anton Heyboer (1924-2005) is lange tijd een geliefd kunstenaar geweest en zijn werk was populair over de hele wereld, maar tegenwoordig wordt hij vooral nog herinnerd door zijn bijzondere levensstijl.
Zijn kunstenaarschap begon de psychiatrische inrichting Santpoort, waar hij zichzelf had laten opnemen omdat hij zijn gevoel van eenzaamheid herkende in een stervende kat. Hier kreeg hij ‘inzicht in de structuur van zijn ziel een geest.’ Deze structuur begon hij te uiten in abstracte kunst, dit noemt hij het Systeem.
Na drie gefaalde huwelijken en een drankverslaving kwam Anton Maria tegen, een vrouw die hem uit de put hielp en later de eerste van zijn vijf vrouwen zou worden. Toen er meerdere vrouwen op zoek naar een onconventionele levensstijl bij Heyboer aankwamen, zou Maria even hebben moet slikken, maar liet ze de polygamie uiteindelijk toe, omdat zij het mooie in het delen van de liefde zag. Zo komen Joke, Marike, en Lotti erbij, waarmee ze samen op een boerderij gaan wonen. Iedereen heeft zijn eigen taken in het huishouden. Ten slotte komt daar Petra bij, een vrouw die een eigen stuk land in de buurt van de boerderij heeft. Deze vrouwen dragen nog steeds bij aan de nalatenschap van Anton; Lotti runt de website en Petra de galerij.
Heyboer werkte tot aan 1984 samen met galerie Espace, maar scheidde hiermee wegen toen de prijs van zijn werk steeg en hij dit niet mocht aanpassen. Anton wilde dat zijn werk betaalbaar bleef, ook omdat het veel etsen waren, die makkelijk te reproduceren zijn. Tot op de dag van vandaag wordt er werk van Anton Heyboer voor een betaalbare prijs verkocht.
Zijn kunstenaarschap begon de psychiatrische inrichting Santpoort, waar hij zichzelf had laten opnemen omdat hij zijn gevoel van eenzaamheid herkende in een stervende kat. Hier kreeg hij ‘inzicht in de structuur van zijn ziel een geest.’ Deze structuur begon hij te uiten in abstracte kunst, dit noemt hij het Systeem.
Na drie gefaalde huwelijken en een drankverslaving kwam Anton Maria tegen, een vrouw die hem uit de put hielp en later de eerste van zijn vijf vrouwen zou worden. Toen er meerdere vrouwen op zoek naar een onconventionele levensstijl bij Heyboer aankwamen, zou Maria even hebben moet slikken, maar liet ze de polygamie uiteindelijk toe, omdat zij het mooie in het delen van de liefde zag. Zo komen Joke, Marike, en Lotti erbij, waarmee ze samen op een boerderij gaan wonen. Iedereen heeft zijn eigen taken in het huishouden. Ten slotte komt daar Petra bij, een vrouw die een eigen stuk land in de buurt van de boerderij heeft. Deze vrouwen dragen nog steeds bij aan de nalatenschap van Anton; Lotti runt de website en Petra de galerij.
Heyboer werkte tot aan 1984 samen met galerie Espace, maar scheidde hiermee wegen toen de prijs van zijn werk steeg en hij dit niet mocht aanpassen. Anton wilde dat zijn werk betaalbaar bleef, ook omdat het veel etsen waren, die makkelijk te reproduceren zijn. Tot op de dag van vandaag wordt er werk van Anton Heyboer voor een betaalbare prijs verkocht.
Anton Heyboer, Mijn leven verantwoord, 1960.
Heyboer maakte dit werk als een uitleg over zijn leven tot dan toe aan zijn vrouw Maria. Het is een weergave van een ‘systeem’ waar Heyboer zich mee bezig hield, een soort kaart van de menselijke ziel. Helemaal rechts op de tekening staat zijn eerste vrouw Elsa met hun kindje. Bovenin het midden zien we Anton Heyboers tweede vrouw Erna, het gebied daaronder is zijn derde vrouw Ivonne, met Anton zelf knielend afgebeeld om onschuld uit te drukken. Het figuur helemaal links is Maria zelf, die volgens dit systeem al het andere vrouwelijke in de afbeelding omvat.
Anton Heyboer, Mijn leven verantwoord, 1960.
Heyboer maakte dit werk als een uitleg over zijn leven tot dan toe aan zijn vrouw Maria. Het is een weergave van een ‘systeem’ waar Heyboer zich mee bezig hield, een soort kaart van de menselijke ziel. Helemaal rechts op de tekening staat zijn eerste vrouw Elsa met hun kindje. Bovenin het midden zien we Anton Heyboers tweede vrouw Erna, het gebied daaronder is zijn derde vrouw Ivonne, met Anton zelf knielend afgebeeld om onschuld uit te drukken. Het figuur helemaal links is Maria zelf, die volgens dit systeem al het andere vrouwelijke in de afbeelding omvat.
Anton Heyboer, Niet ik, 2000.
Anton Heyboers levensovertuigingen hadden iets weg van het boeddhisme, waarin het belangrijk is dat mensen hun ego, hun idee van Ik ‘overwinnen’ om echt gelukkig te kunnen zijn. Ook in zijn kunst wilde Heyboer dat ego geen deel uitmaakte en dat de kunst niet door hem als persoon werd gemaakt, maar dat hij simpelweg vertolkte wat hij van het universum opgedragen kreeg.
Anne M 2022
Anton Heyboer, Niet ik, 2000.
Anton Heyboers levensovertuigingen hadden iets weg van het boeddhisme, waarin het belangrijk is dat mensen hun ego, hun idee van Ik ‘overwinnen’ om echt gelukkig te kunnen zijn. Ook in zijn kunst wilde Heyboer dat ego geen deel uitmaakte en dat de kunst niet door hem als persoon werd gemaakt, maar dat hij simpelweg vertolkte wat hij van het universum opgedragen kreeg.
Anne M 2022