Abraham en Jacob van Strij
Jacob en Abraham van Strij, Geschilderd ‘behang’, olieverf op doek.
Collectie Dordrechts Museum
1795
Deze twee geschilderde behangsels komen uit een kamer van een huis in Dordrecht. Geschilderd ‘behang’ raakte in de achttiende eeuw in de mode voor de aankleding van woningen. Vooral schilderingen van landschappen waren populair, omdat die de illusie van ruimte geven. Deze behangsels zijn geschilderd door de Dordtse broers Jacob en Abraham van Strij, die eind achttiende eeuw tot de beste behangselschilders van Nederland behoorden.
In de negentiende eeuw werd er neergekeken op dergelijke toegepaste vormen van kunst. De negentiende eeuw was een bloeiperiode voor de kunst in Nederland en veel andere Europese landen. Terwijl in de achttiende eeuw Nederlandse kunstverzamelaars hun geld vooral staken in oudere kunst, in prenten uit het buitenland en geschilderd behang, ontstond er na 1800 een ware massamarkt voor eigentijdse schilderkunst. De Dordtse familie Van Strij bracht meerdere generaties kunstschilders voort, van wie de broers Abraham en Jacob de bekendste zijn. Hun werk is in diverse Dordtse huizen maar vooral in het Dordrechts Museum terug te vinden in de vorm van behangschilderingen, interieurstukken, cartouches en (portret)schilderijen. Zij waren twee van de vijf kinderen van Leendert van Strij en Catharina Smak. Leendert had een schilderswinkel, was huisschilder en decoratieschilder. De broers Abraham en Jacob van Strij zijn beroemd om hun sfeervolle schilderijen van weidse landschappen en Hollandse huiskamers. Zoals veel achttiende eeuwse schilders kozen zij voor typisch Nederlandse genres. De broers werkten jaren in het schildersbedrijf van hun vader. In april 1787 trok deze zich terug en namen zij de zaak over. Het behangselschilderen was een belangrijke gezamenlijke activiteit van de broers. Ze konden een kamer ontwerp compleet met beschilderde behangsels en betimmering leveren en plaatsen. Behangselschilderingen waren aan het eind van de achttiende eeuw zeer populair maar het genre verdween vrijwel geheel in de negentiende eeuw toen de op papier gedrukte behangsels in de mode kwamen en voor een breder publiek betaalbaar werden
Collectie Dordrechts Museum
1795
Deze twee geschilderde behangsels komen uit een kamer van een huis in Dordrecht. Geschilderd ‘behang’ raakte in de achttiende eeuw in de mode voor de aankleding van woningen. Vooral schilderingen van landschappen waren populair, omdat die de illusie van ruimte geven. Deze behangsels zijn geschilderd door de Dordtse broers Jacob en Abraham van Strij, die eind achttiende eeuw tot de beste behangselschilders van Nederland behoorden.
In de negentiende eeuw werd er neergekeken op dergelijke toegepaste vormen van kunst. De negentiende eeuw was een bloeiperiode voor de kunst in Nederland en veel andere Europese landen. Terwijl in de achttiende eeuw Nederlandse kunstverzamelaars hun geld vooral staken in oudere kunst, in prenten uit het buitenland en geschilderd behang, ontstond er na 1800 een ware massamarkt voor eigentijdse schilderkunst. De Dordtse familie Van Strij bracht meerdere generaties kunstschilders voort, van wie de broers Abraham en Jacob de bekendste zijn. Hun werk is in diverse Dordtse huizen maar vooral in het Dordrechts Museum terug te vinden in de vorm van behangschilderingen, interieurstukken, cartouches en (portret)schilderijen. Zij waren twee van de vijf kinderen van Leendert van Strij en Catharina Smak. Leendert had een schilderswinkel, was huisschilder en decoratieschilder. De broers Abraham en Jacob van Strij zijn beroemd om hun sfeervolle schilderijen van weidse landschappen en Hollandse huiskamers. Zoals veel achttiende eeuwse schilders kozen zij voor typisch Nederlandse genres. De broers werkten jaren in het schildersbedrijf van hun vader. In april 1787 trok deze zich terug en namen zij de zaak over. Het behangselschilderen was een belangrijke gezamenlijke activiteit van de broers. Ze konden een kamer ontwerp compleet met beschilderde behangsels en betimmering leveren en plaatsen. Behangselschilderingen waren aan het eind van de achttiende eeuw zeer populair maar het genre verdween vrijwel geheel in de negentiende eeuw toen de op papier gedrukte behangsels in de mode kwamen en voor een breder publiek betaalbaar werden
Abraham en Jacob waren veelzijdige kunstenaars. Zij beoefenden meerdere disciplines: schilderen, tekenen, etsen, prenten maken, behangsel- en decoratie schilderen en zowel interieurs als van voorwerpen. Daarnaast had elk een specialisme. Jacob had het landschap als specialiteit, Abraham het portret en het genrestuk. Het genrestuk had de alledaagse omgeving of een voorstelling uit het dagelijkse leven tot onderwerp. De helderheid van hun werk is wel opmerkelijk. In tegenstelling tot hun voorgangers schilderden zij niet op een donkere ondergrond maar op een lichte.
|
|
Jacob van Strij
Heuvelachtig rivierlandschap met personen en vee, circa 1756-1815,
Paneel 68,5 x 89,5 cm
Dit schilderij markeert de overgang van de zeventiende-eeuwse schilderkunst naar de Nederlandse Romantiek in de negentiende eeuw. In zijn werk is het gouden zonlicht van de Italianiserende landschapsschilders nog duidelijk aanwezig. Opvallend aan dit schilderij is de helderheid van toon, de evenwichtige compositie en de prachtige sfeer. Van Strij is perfectionistisch en zoekt bij elk detail naar de perfecte uitvoering. Dat blijkt ook weer uit dit schilderij, de contouren van het struikgewas, de bomen en de stoffage op de voorgrond steken sterk af tegen de heuvels en de rivier op de achtergrond. Zowel de landschappen, het vee en de figuren weet Jacob erg precies weer te geven. Zoals eerder verteld had Jacob het landschap als specialiteit, wat hier ook te zien is. Ook hier schildert hij niet op een donkere ondergrond maar een lichte, in tegenstelling tot zijn voorgangers
Jacob van Strij
Heuvelachtig rivierlandschap met personen en vee, circa 1756-1815,
Paneel 68,5 x 89,5 cm
Dit schilderij markeert de overgang van de zeventiende-eeuwse schilderkunst naar de Nederlandse Romantiek in de negentiende eeuw. In zijn werk is het gouden zonlicht van de Italianiserende landschapsschilders nog duidelijk aanwezig. Opvallend aan dit schilderij is de helderheid van toon, de evenwichtige compositie en de prachtige sfeer. Van Strij is perfectionistisch en zoekt bij elk detail naar de perfecte uitvoering. Dat blijkt ook weer uit dit schilderij, de contouren van het struikgewas, de bomen en de stoffage op de voorgrond steken sterk af tegen de heuvels en de rivier op de achtergrond. Zowel de landschappen, het vee en de figuren weet Jacob erg precies weer te geven. Zoals eerder verteld had Jacob het landschap als specialiteit, wat hier ook te zien is. Ook hier schildert hij niet op een donkere ondergrond maar een lichte, in tegenstelling tot zijn voorgangers
Chaimae 2022